بررسی کتیبه های دوره شاه عباس اوّل به قلم نستعلیق در محدوده اصفهان

کتیبه به عنوان یکی از عناصر تزیینی، اعتبار بخشی و اطلاع رسانی در معماری اسلامی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. دو عنصر مهم در شناخت کتیبه در دو حوزه معماری و خوشنویسی قابل بررسی می باشد، در حوزه معماری از اجزای مهم تشکیل دهنده ابنیه اسلامی که نقش ویژه ای در تزیّین آن دارد کتیبه می باشد، که در بیرون و داخل ساختمان در معرض دید، تعبیه و ساخته می شود و از جهت مصالح به کار برده شده و محل قرار گرفتن آن قابل بررسی است در حوزه خط به جهت اهمیّت خاص خوشنویسی نزد مسلمانان، از آن در تزیّین ساختمان های اسلامی استفاده می کردند. از این رو هم از جهت زیبایی ظاهری و نوع قلم و هم از جهت مضمون و محتوی قابل بررسی است. در اوایل قرن (نهم هـ ق/ پانزدهم میلادی) با ورود قلم نستعلیق به جای اقلام کوفی، ثلث و نسخ در تزیین کتیبه ها مضامین شعری در منقبت اولیاء و ائمه معصومین و نعت شاهان جای آیات قرآن و روایات معصومین (ع) را گرفت. بنابراین بررسی کتیبه های نستعلیق اطلاعات مهمی در خصوص معماری و خوشنویسی و جایگاه هنر در هر دوره به دست می دهد.